Praca Na Wyspach

Praca na Wyspach Brytyjskich jest celem niejednego Polaka, zwłaszcza, że od 1 maja 2004 roku angielski rynek pracy stoi otworem przed nowymi państwami Wspólnoty Europejskiej. Nie musimy więc ubiegać się o pozwolenie na pracę, ani nie obowiązują nas żadne okresy przejściowe. Aby uzyskać legalne zatrudnienie wystarczy bowiem posiadać jedynie paszport lub dowód tożsamości kraju członkowskiego Unii Europejskiej oraz w ciągu 30 dni od momentu podpisania umowy z pracodawcą zarejestrować się w biurze brytyjskiego Home Ofiice zajmującego się rejestracją pracowników. Praca na Wyspach Brytyjskich jest celem niejednego Polaka, zwłaszcza, że od 1 maja 2004 roku angielski rynek pracy stoi otworem przed nowymi państwami Wspólnoty Europejskiej. Nie musimy więc ubiegać się o pozwolenie na pracę, ani nie obowiązują nas żadne okresy przejściowe. Aby uzyskać legalne zatrudnienie wystarczy bowiem posiadać jedynie paszport lub dowód tożsamości kraju członkowskiego Unii Europejskiej oraz w ciągu 30 dni od momentu podpisania umowy z pracodawcą zarejestrować się w biurze brytyjskiego Home Ofiice zajmującego się rejestracją pracowników.<br /><br />W Zjednoczonym Królestwie pracy nie brakuje, ale to, czy ją szybko znajdziemy zależy od nas samych – naszego zaangażowania, predyspozycji (znajomości języka, wykształcenia, umiejętności itp.) oraz odrobiny szczęścia i nawiązanych znajomości. Znalezienie posady możemy powierzyć licznym agencjom pośrednictwa pracy. Korzystając z tej możliwości musimy szczególnie uważać na coraz bardziej dających o sobie znać oszustów obiecujących wyszukanie wymarzonego stanowiska za pieniądze. Najczęściej zależy im wyłącznie na naszych zasobach finansowych, a nie na uczciwym spełnieniu obietnicy. Pamiętajmy więc, że zgodnie z zarówno polskim, jak i angielskim prawem firmy pośredniczące w znajdywaniu pracy nie mogą pobierać z tego tytułu żadnych opłat.<br /><br />Równie dobrze poszukiwanie pracy za granicą możemy rozpocząć na własną rękę. Najlepiej zacząć od przeglądnięcia ofert publikowanych np. na stronach internetowych agencji pracy czy serwisach ogłoszeniowych, takich jak Pajeczyna.pl, gdzie codziennie znajdziemy wiele nowych atrakcyjnych propozycji. W poszukiwaniu zatrudnienia warto też czytać prasę, szczególnie bezpłatne angielskie gazety ogłoszeniowe, które często można spotkać w autobusach, metrze itp. lub niektóre polskie pisma wydawane na terenie Wielkiej Brytanii. Dość powszechne jest szukanie pracy za pośrednictwem tzw. JobCentre, odpowiednika polskiego urzędu pracy. Jest to rządowa instytucja, której głównym celem jest wspieranie osób szukających zatrudnienia. Polacy mogą korzystać z jej usług zaraz po przyjeździe do Wielkiej Brytanii i nie muszą się w tym celu rejestrować ani okazywać paszportu. Zamiast niemiłej obsługi i długich kolejek znanych rodzimych instytucji tego typu zobaczymy komputery z ekranami dotykowymi, gdzie sami wybieramy interesującą nas pracę i region, po czym przeglądamy i drukujemy wyselekcjonowane oferty. Później udajemy się do urzędnika w celu wypełnienia aplikacji bądź osobiście dzwonimy do pracodawcy korzystając z bezpłatnego telefonu. Można również odwiedzać miejsca, gdzie chcielibyśmy pracować i po porostu pytać o wolne stanowiska. W znalezieniu pracy nierzadko bardzo przydatne okazują się różne znajomości. Warto zatem poprosić o pomoc znajomych – być może zamierzają zrezygnować z dotychczasowej posady lub dysponują informacją na temat wolnych miejsc pracy u swoich przełożonych. Pracodawcy chętniej zatrudniają zaufaną osobę, poleconą przez dobrego pracownika.<br /><br />Podjęcie pracy w Wielkiej Brytanii nie wymaga uzyskania żadnych zezwoleń. Konieczne jest jednak dopełnienie pewnych formalności urzędowych. Zaraz po znalezieniu zatrudnienia musimy zarejestrować się w Programie Rejestracji Pracowników (WRS - Worker Registration Scheme) prowadzonym przez Home Office, brytyjski odpowiednik naszego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji. Niedopełnienie tego obowiązku w ciągu 30 dni od rozpoczęcia pracy powoduje, że staje się ona nielegalna. Wbrew pozorom rejestracja jest jednak prosta i nie powinniśmy z nią mieć większych problemów. Najpierw należy pobrać i wypełnić formularz WRS, który znajduje się między innymi na stronach internetowych: http://www.ind.homeoffice.gov.uk/ i http://www.workingintheuk.gov.uk/. Można go również zamówić telefonicznie dzwoniąc pod numer 08705 210 224. Uważajmy na oszustów grasujących w największych brytyjskich miastach, którzy sprzedają formularze WRS po kilkadziesiąt funtów! W rzeczywistości sam druczek jest bezpłatny, jednakże musimy dokonać jednorazowej opłaty rejestracyjnej w wysokości 70 funtów szterlingów. Do wypełnionego formularza dołączamy kopię kontraktu zatrudnienia lub list od pracodawcy potwierdzający zatrudnienie, dwa zdjęcia legitymacyjne, ważny paszport lub dowód osobisty oraz potwierdzenie dokonania opłaty rejestracyjnej na konto Home Office. Płatność tę możemy zrealizować czekiem brytyjskiego banku (pojedyncze czeki powinny być wystawione na pełną kwotę 70 GBP), przekazem pocztowym w Wielkiej Brytanii albo kartą płatniczą lub kredytową. Nie wolno natomiast wysyłać gotówki kopercie wraz z formularzem, gdyż takie zgłoszenia są odrzucane. W przypadku wycofania wniosku lub negatywnej decyzji należność zostanie zwrócona. Ze względu na konieczność przesłania oryginalnego dokumentu tożsamości zaleca się wysłanie formularza listem poleconym (recorded delivery) pod następujący adres: WORK PERMITS (UK) WRS, PO BOX 492, Durham, DH3 1WU. Większość podań rozpatrywanych jest w ciągu 2-4 tygodni. <br /><br />Po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku Home Office odsyła na podany przez nas adres w Wielkiej Brytanii trzy dokumenty: dowód tożsamości, który dołączyliśmy do formularza WRS, zaświadczenie rejestracyjne w formie listu, będące pozwoleniem na pracę u pracodawcy wpisanego do formularza rejestracyjnego (w przypadku zmiany pracodawcy traci ono ważność i należy wtedy wystąpić o nowe) oraz kartę rejestracyjną zawierającą nasze dane osobowe wraz z numerem referencyjnym (nie zmieni się on nawet gdy zmienimy pracę). Zmieniając pracodawcę, winniśmy ponownie wystąpić o zaświadczenie o rejestracji w ramach Programu Rejestracji Pracowników (WRS), uprawniające do podjęcia innej pracy. W tym celu wystarczy jeszcze raz wypełnić formularz WRS, podając numer z karty otrzymanej podczas pierwszej rejestracji, dane nowego pracodawcy oraz zaświadczenie o nowym zatrudnieniu. Procedurę tę musimy wykonywać za każdym razem, gdy zmieniamy pracę, do momentu przepracowania na Wyspach Brytyjskich pełnych 12 miesięcy. Po roku nieprzerwanej pracy w Wielkiej Brytanii nie trzeba już dokonywać rejestracji, możemy natomiast wnioskować o wydanie karty stałego pobytu (residence permit). Krótkie przerwy w zatrudnieniu, związane z urlopami lub zmianą pracy, nie powodują przerwania biegu zatrudnienia, pod warunkiem, że nie przekraczają łącznie 30 dni. 12 miesięcy nieprzerwanej pracy należy udokumentować zaświadczeniami o rejestracji i innymi dokumentami. Obowiązek rejestracji w ramach Programu Rejestracji Pracowników nie dotyczy też np. świadczących usługi dla pracodawcy mającego swoją siedzibę poza terytorium Wielkiej Brytanii oraz osób pracujących na zasadzie samozatrudnienia.<br /><br />Osoby rozpoczynające pracę w Zjednoczonym Królestwie powinny uzyskać własny numer ubezpieczenia społecznego (NINO - National Insurance Number). Jest on mniej więcej odpowiednik polskiego NIP-u, czyli Numeru Identyfikacji Podatkowej i służy do rejestracji podatnika w brytyjskim systemie ubezpieczeń społecznych oraz w systemie podatkowym. National Insurance Number nie jest niezbędny do podjęcia zatrudnienia czy zarejestrowania się w ramach Programu Rejestracji Pracowników, jednak umożliwia pracodawcy dokonanie właściwego zapisu wpłacanych składek, a także uprawnia do bezpłatnej opieki zdrowotnej w ramach brytyjskiej służby zdrowia i korzystania z innych przywilejów. Posiadanie numeru leży przede wszystkim w interesie pracownika, ponieważ od osób, które nie przedstawią NINO, pobierane są najwyższe zaliczki na podatek oraz mogą one napotkać różnego rodzaju inne trudności.<br /><br />National Insurance Number nadawany jest przez Department of Work And Pensions (Ministerstwo Pracy i Rent), podlegający brytyjskiemu rządowi. Zostaje nadany jednorazowo każdemu pracownikowi w Wielkiej Brytanii i jest ważny dożywotnio. Aby otrzymać National Insurance Number należy skontaktować się telefonicznie z najbliższym oddziałem Department of Work And Pensions (w Anglii, Szkocji i Walii) lub Department for Social Development (w Irlandii Północnej) i umówić się na spotkanie. Podczas rozmowy telefonicznej urzędnik poprosi o podanie danych osobowych, takich jak imię, nazwisko, data urodzenia i adres w Wielkiej Brytanii, pod który zostanie nam wysłane zawiadomienie o dacie i godzinie spotkania oraz lista dokumentów, które należy ze sobą zabrać. Po odbyciu spotkania, poświadczenie przyznania numeru ubezpieczeń społecznych otrzymamy pocztą po kilku tygodniach i przekazujemy go naszemu pracodawcy, aby ten mógł uwzględnić to przy naliczeniach najbliższej wypłaty. Do czasu otrzymania NINO posługujemy się numerem tymczasowym – tworzymy go sobie sami według następującego wzoru: TN (Temporary Number) + data urodzenia (dzień, miesiąc, rok) + litera F (kobieta) lub M (mężczyzna), np. TM041281M.<br /><br />Polacy pracujący legalnie w Wielkiej Brytanii posiadają takie same prawa pracy jak obywatele Wysp Brytyjskich i chociaż brytyjscy pracodawcy należą do najuczciwszych na świecie, wszędzie, gdzie wchodzą w grę pieniądze, zdarzają się wyjątki. Dlatego warto jeszcze przed podjęciem pracy poznać przysługujące nam przywileje. Dobrze, jeśli umowa o pracę została zawarta w formie pisemnej. Powinna wówczas zawierać przede wszystkim nazwę i opis stanowiska, wysokość, częstotliwość i sposób wypłacania wynagrodzenia, miejsce i godziny pracy oraz ilość godzin do przepracowania tygodniowo, prawo do urlopu, a także warunki rozwiązania umowy. Osoby, których dochody w Zjednoczonym Królestwie osiągnęły pewien poziom (powyżej 94 funtów tygodniowo), zobowiązane są  również do płacenia podatków i składek na ubezpieczenia społeczne. Powinny one być odprowadzane przez pracodawcę w formie potrąceń z wynagrodzenia. Jeśli pracodawca tego nie czyni, łamie prawo.<br /><br />Brytyjskie prawo gwarantuje każdej osobie pracującej na terenie Zjednoczonego Królestwa prawo do wynagrodzenia za wykonaną pracę równego co najmniej krajowej płacy minimalnej (National Minimum Wage), a wszelkie umowy z pracodawcą ustalające pensję, która w przeliczeniu na godziny pracy pracownika jest niższe od tej stawki – są nieważne. Informacje na temat wysokości płacy minimalnej można uzyskać telefonując pod numer 0845 6000 678 (lub 0845 6500 207 w Irlandii Północnej), tam też należy się zwrócić, jeśli otrzymywane wynagrodzenie jest niższe od krajowej płacy minimalnej. Pełne rozliczenie pracodawca powinien przedstawić na specjalnym pokwitowaniu wpłaty i odprowadzonych podatków (tzw. payslip). <br /><br />Tydzień pracy w Wielkiej Brytanii może trwać maksymalnie 48 godzin. Jeśli oczekiwana jest praca w większym wymiarze godzin potrzebna jest pisemna zgoda osoby zatrudnionej. Pracownikowi przysługuje prawo do przynajmniej jednego dnia wolnego w tygodniu oraz do kilkunastominutowej przerwy na odpoczynek, jeśli dzień roboczy trwa ponad 6 godzin. Osoby, które regularnie pracują w nocy, nie powinny pozostawać na dyżurze dłużej niż 8 godzin na każdą dobę. Ponadto wszyscy pracujący na pełen etat są uprawnieni do czterech tygodni płatnego urlopu rocznie. Jeżeli w okresie zatrudnienia nie skorzystaliśmy z urlopu, pracodawca zobowiązany jest wypłacić ekwiwalent za nie wykorzystany urlop. Od 1.05.2011 Nie musimy już dokonywać rejestracji w Home Office, więc zaoszczędzimy prawie 100 GBP. Mamy też prawo do pełnych zasiłków już od chwili przybycia do UK. Jednak można to traktować jako formę wsparcia a nie zasadę główną pobytu w UK. Podstawą jednak we wszystkim jest jak najlepsza znajomość języka angielskiego. Powodzenia w podbojach.

Health and Safety czyli angielskie BHP - prawa i obowiązki pracownika

Health and Safety czyli angielskie BHP - prawa i obowiązki pracownika

Autorem artykułu jest Sergiusz Rydosz




Pracodawca ma obowiązek zapewnić Ci bezpieczne i zdrowe miejsce pracy. Jako pracownik masz przyznane prawa oraz odpowiadasz sam za siebie oraz Twoich współpracowników postępując tak aby nie stanowić zagrożenia dla zdrowia i bezpieczeństwa.


Prawa pracownika:

Twoje prawo do bezpiecznego miejsca pracy jest odgórnie ustanowione przez odpwiednie ustawy i rozporządzenia i nie może być zmieniane, usuwane oraz ignorowane przez pracodawcę. Do Twoich podstawowych praw należą:
-zagrożenia i ryzyko dla Twojego zdrowia i bezpieczeństwa muszą kontrolowane w jak największym wymiarze przez pracodawcę,
-masz prawo do darmowej odzieży oraz sprzętu ochronnego,
-jeśli masz podstawy lub obawy odnośnie Twojego bezpieczeństwa masz prawo opuścić stanowisko pracy bez żadnych konsekwencji dyscyplinarnych,
-masz prawo informowac pracodawcę o wszelkich obawach odnośnie Twojego bezpieczeństwa na stanowisku pracy,
-kontaktować się z organizacjami odpowiedzialnymi za kontrolę Health and Safety bez obawy o konsekwencje dyscyplinarne,
-prawo do przerw podczas dnia pracy, dni wolnych podczas tygodnia pracy oraz prawo do corocznego płatego urlopu.

Obowiązki pracownika:

-zadbać w odpowiednim stopniu o swoje zdrowie i bezpieczeństwo,
-jeśli to możliwe unikać noszenia biżuterii i luźnych ubrań podczas obsługi maszyn i urządzeń
-jeśli masz długie włosy lub nosisz peruke upewnić się, że są zabezpieczone i nie dostaną się w zasięg pracy maszyn i urządzeń,
-unikac narażania współpracowników lub innych osób na niebezpieczeństwa związane z wykonywaną przez Ciebie pracą,
-współpracować ze swoim pracodawcą i upewnić się, że odbyłeś wszelkie niezbędne w danej firmie szkolenia „H&S” oraz, że rozumiesz i przestrzegasz wszelkich reguł związanych z bezpieczeństwem na wykonywanym stanowisku,
-nie niszczyć, nie przerabiać oraz nie unikać używania sprzętów i urządzeń, które zostały Ci zapewnione w celu ochrony Twojego zdrowia i bezpieczeństwa,
-zgłaszać wszelkie zranienia, urazy oraz choroby będące wynikiem wykonywanej przez Ciebie pracy (pracodawca powinien wtedy zmienić styl, ograniczyć zasięg itp. wykonywanej przez Ciebie pracy),
-poinformować pracodawcę o wszelkich kondycjach fizycznych i psychicznych, które mogą mieć wpływ na zdolnośc do wykonywanej przez Ciebie pracy. Ponieważ pracodawca jest odpowiedzialny za Twoje bezpieczeństwo może chwilowo zawiesić Cię w wykonywaniu obowiązków aby znaleźć rozwiązanie problemu. W czasie zawieszenia masz prawo do pełnego wynagrodzenia.
-jeśli prowadzisz pojazdy lub obsługujesz maszyny musisz poinformować pracodawcę o przyjmowaniu leków, które mogą sprawić, że nie jesteś w stanie bezpiecznie wykonywac pracy. Pracodawca powinien tymczasowo delegować Cię do innych zadań jeśli takie dla Ciebie ma.

Jeśli masz jakieklwiek uwagi lub wnioski odnośnie bezpieczeństwa pracy w pierwszej kolejności powinieneś o tym porozmawiać z pracodawcą. Jeśli w Twojej firmie są związki zawodowe (Trade Union) lub jest wyznaczona osoba do zajmowania się sprawami H&S zwróć się do nich o pomoc.
Twojemu pracodawcy nie wolno narażać Cię na możliwe do uniknięcia zagrożenia i jeśli pracodawca nie zareagował na Twoje wnioski i uwagi możesz anonimowo skontaktować się z infolinią HSE pod numerem 08453 450 055 (od 8.00 do 18.00 Pn-Pt) dla Anglii, Walii i Szkocji lub dla Irlandii Północnej HSENI pod darmowym numerem 0800 0320 121 (od 9.00 do 17.00 Pn-Pt.). W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości inspektorzy tych organizacji mają możliwości do wyegzekwowania na pracodawcach przestrzegania przepisów H&S. W takim przypadku pracodawca nie ma prawa wszcząć postępowania dyscyplinarnego przeciwko pracownikowi ani wprowadzać utrudnień w jego pracy (ograniczenie promocji, brak podwyżek itp.). Nie może także odmówić wypłaty wynagrodzenia za okres, w którym nie pracowałeś w obawie o swoje bezpieczeństwo i zdrowie.



Opracowanie na podstawie informacji HSE



artykuł znajduje się na stronie http://www.dlapolaka.co.uk/main/index.php?option=com_content&view=article&id=63:health-and-safety-obowizki-pracownika&catid=38:prawo-i-podatki&Itemid=41


---



Artykuł pochodzi z serwisu http://artelis.pl/

Polacy w Anglii: Polacy w Anglii - rozważania 1

Polacy w Anglii: Polacy w Anglii - rozważania 1: "Polacy w Anglii Jako jeden z „tych szczęśliwych” mieszkam w Anglii i mam pracę, oczywiście poniżej swoich kwalifikacji, ale to element r..."

Londyn

Ciekawe miejsca w Londynie

Autorem artykułu jest Arkadiusz Wolnik




Londyn to historia. Londyn to specyficzny klimat. Przybliżę wam perełki tego miasta.

Londyn to największe miasto Europy i jedno z największych na świecie - oficjalnie mieszka w nim ponad 8 mln ludzi. Całą aglomeracja londyńska, łącznie ze wszystkimi przyległymi miastami (od Tonbridge na południowym wschodzie po Windsor na północnym zachodzie) liczy ok. 20 milionów ludzi (obszar tzw. megalopolis). Londyn to tygiel narodowości i kultur. Około 20% mieszkańców pochodzi z Azji, Afryki i Karaibów. Coraz większą i znaczącą grupą emigrantów są także Polacy.
Współczesny Londyn jest największym centrum finansowym świata (od roku 2006 przed Nowym Jorkiem). W Londynie usytuowanych jest kilkaset banków, największa giełda w Europie (trzecia na świecie), liczne towarzystwa ubezpieczeniowe i inwestycyjne. Londyn jest także ogromnym ośrodkiem medialnym. Mimo iż Londyn nie ma tylu zabytków czy muzeów co Rzym lub Paryż - większość miasta spłonęła w wielkim pożarze z 1666 r., a to co ocalało i odbudowano przez następne 300 lat, zniszczyły niemieckie naloty dywanowe podczas II wojny światowej, miasto przyciąga rocznie około 30 milionów turystów. Główną cechą londyńskiej geografii jest obecność rzeki Tamizy, która przecina miasto od południowego-zachodu do wschodu.

To, co dziś najbardziej kojarzy się z Londynem, to prawdopodobnie Big Ben, konserwatywna monarchia królewska i charakterystyczne, dwupiętrowe czerwone autobusy miejskie – które niestety niedługo mają zniknąć z krajobrazu miasta. A także polska emigracja zarobkowa, korki uliczne i tłok w najstarszym na świecie metrze (pierwsi podróżni skorzystali z niego 10 stycznia 1863 roku) – komunikacyjnym systemie nerwowym miasta. Liczy on 12 linii, 275 stacji (w tym 14 poza administracyjnymi granicami Wielkiego Londynu) oraz 408 km tras. Codziennie korzysta z niego ok. 3 milionów podróżnych.

CO ZWIEDZAĆ

Big Ben
Nazwa początkowo odnosiła się do dzwonu ze St. Stephen Tower ( Wieża św. Szczepana), zwanej również the Clock Tower (Wieża Zegarowa), należącej do Pałacu Westminsterskiego. Obecnie nazwa Big Ben oznacza zarówno dzwon, zegar i samą Wieżę. Inauguracja otwarcia odbyła się 31 maja 1859 roku. Zegar jest największym zegarem w Wielkiej Brytanii. Średnica każdej tarczy wynosi 7,5 m., wskazówki mają długość 4,25 m. Co kwadrans wybijana jest melodia wzorowana na tej z dzwonu St Mary's Church (University Church) w Cambridge - jest to wariacja na temat kilku taktów z „Mesjasza” Haendla.

Opactwo i Katedra Westminsterska
Opactwo Westminsterskie jest kompleksem budowli, położonych nad Tamizą. Znajdują się tu m.in. neogotycki Pałac Westminsterski, będący siedzibą Parlamentu, wieża ze słynnym zegarem Big Ben, średniowieczny kościół św. Małgorzaty oraz słynne opactwo Westminster. Jego centrum zajmuje neobizantyjska katedra, którą wybudowano w 1894 roku – dziś prawdopodobnie najważniejsza świątynia katolicka w całej Anglii. Jest ogromna - w jej wnętrzu jest aż 1200 miejsc siedzących. Cały kompleks do XVI wieku był rezydencją królewską, wówczas to umiejscowiono w nim Izbę Lordów i Izbę Gmin. Najstarszym budynkiem Parlamentu jest Westminster Hall. Opactwo Westminsteru ściśle związane jest z historią Anglii: od czasów Wilhelma Zdobywcy (1065) koronuje się tu władców kraju, używając tronu koronacyjnego z 1307 roku. Znajdują się tu groby królewskie oraz groby i tablice pamiątkowe najwybitniejszych angielskich pisarzy, aktorów, uczonych i polityków. Łącznie na terenie opactwa spoczywa około 3300 zmarłych.

Tower Bridge
To chyba jedno z najpopularniejszych miejsc w Londynie i jego symbol. Zbudowany w stylu wiktoriańskim zwodzony most, powstał w 1894 roku. Środkowa część składa się z dwóch ważących po 1100 ton zwodzonych przęseł mostu podnoszących się w ciągu 90 sekund. Umożliwia to przepływanie statkom oceanicznym, które osiągają wysokość nawet do 60 m. powyżej poziomu wody, ale otwierany jest dość rzadko.

Pałac Buckingham

Pałac buckingham opisałem w artykule pod tytułem "Co zwiedzać w Anglii- część 1"

Katedra św. Pawła
Budowę katedry rozpoczęto w 1675 r, a ukończono w 1711 r. Katedra charakteryzuje się monumentalną kopułą o średnicy 50 metrów, długości 220 metrów i wadze 700 ton. Wysokość budowli mierzona od posadzki do krzyża znajdującego się na szczycie kopuły wynosi 140 metrów. Na obejrzenie zasługuje krypta, uważana za największą kryptę w Europie, a nawet na świecie. Warto udać się na galerie i kopułę katedry. Aby zobaczyć panoramę Londynu ze Złotej Galerii trzeba pokonać 560 stopni. Poniżej znajduje się Galeria Kamienna i Galeria Szeptów – jedyne na świecie pomieszczenie, w którym echo niesie się na odległość 30 metrów.

Katedra św. Pawła
Budowę katedry rozpoczęto w 1675 r, a ukończono w 1711 r. Katedra charakteryzuje się monumentalną kopułą o średnicy 50 metrów, długości 220 metrów i wadze 700 ton. Wysokość budowli mierzona od posadzki do krzyża znajdującego się na szczycie kopuły wynosi 140 metrów. Na obejrzenie zasługuje krypta, uważana za największą kryptę w Europie, a nawet na świecie. Warto udać się na galerię i kopułę katedry. Aby zobaczyć panoramę Londynu ze Złotej Galerii trzeba pokonać 560 stopni. Poniżej znajduje się Galeria Kamienna i Galeria Szeptów – jedyne na świecie pomieszczenie, w którym echo niesie się na odległość 30 metrów.

Trafalgar Square
To główny plac centralnego Londynu, w którym odbywają się ważne uroczystości. Właśnie w tym miejscu londyńczycy witają Nowy Rok. Plac powstał w XIX w. w miejscu dawnych stajni królewskich. Na środku placu stoi 61 metrowa kolumna Nelsona, otoczona pomnikami i fontannami. W jego otoczeniu znajduje się National Gallery, kościół St. Martin in – the – Fields oraz wiele ambasad.

London Eye
To największe na świecie koło widokowe, powstałe dla uczczenia końca XX wieku. Znajduje się nad Tamizą pomiędzy mostem Westminster i Waterloo. Ta gigantyczna konstrukcja, pozwala podziwiać panoramę Londynu na odległość nawet do 48 km. Koło posiada 32 kapsuły, z których każda może pomieścić 25 osób. Zatem w jednej chwili może ono udźwignąć nawet 800 osób. Cały obrót koła trwa ok 30 minut.

Greenwich
W położonym we wschodnim Londynie miasteczku, można podziwiać min. Pałacyk Queen's House – obecnie należący do Uniwersity of Greenwich, National Maritime Museum – największe muzeum morskie na świecie, Cutty Sark – jeden z największych wiktoriańskich żaglowców. Jednak najsłynniejsza miejsce to muzeum czasu składające się z Flamsteed House, obserwatorium oraz Meridian Buildings ze słynnym południkiem zero stopni, który wyznacza czas na świecie zwany Greenwich Mean Time.

Londyńskie muzea i galerie
Londyn, może się poszczycić, mnóstwem różnorodnych muzeów i galerii - co istotne do większości z nich wstęp jest bezpłatny. Największe z muzeów to British Museum - skarbiec zbiorów archeologicznych i etnograficznych z całego świata. Przechowywane są tam m.in. fragmenty ateńskiego Partenonu (o zwrot których do dzisiejszego dnia zabiega grecki rząd). Na obejrzenie zasługują położone koło siebie Science Museum i Natural History Museum, które pełnią funkcje edukacyjne. Trudno też nie wspomnieć o sławnym muzeum figur woskowych Madame Tussaud. Do najbardziej znanych galerii, należą National Galery – ze zbiorem ok 2000 dzieł artystów różnych narodowości, gdzie można zobaczyć choćby słynne „Słoneczniki” Vincenta van Gogha. Miłośnicy sztuki nie mogą ominąć także Tate Galery of Modern Art. - galeria sztuki nowoczesnej, mieszczącej się w dawnej elektrowni na południowym brzegu Tamizy. By do niej zajrzeć, trzeba przejść najnowszym mostem łączącym katedrę św. Pawła właśnie z Tate Modern. Co ciekawe ten most zaprojektowany przez Foster'a a zbudowany podobnie jak London Eye na uczczenie milenium, złożono ze stalowych elementów wykonanych w Polsce.

Hyde Park
Położony na obszarze 2,5 km2 jest jednym z kilku parków królewskich w Londynie. Został założony w 1536 roku przez Henryka VIII, który pozyskał tutejsze grunty od mnichów z Opactwa Westminsterskiego. W Hyde Park znajduje się miejsce w którym każdy może wyrazić swe poglądy - Speaker's Corner, niezależnie od ich znaczenia. Przemawiali tam m.in. Karol Marks i Włodzimierz Lenin.

---



Tanie loty do Londynu





Artykuł pochodzi z serwisu http://artelis.pl/

Podróże po Anglii

Podróżując po Anglii

Autorem artykułu jest Arkadiusz Wolnik




Anglia jest krainą historyczną, którą obejmuje Wielka Brytania. Potocznie - ale nieprawidłowo, prawie zawsze Anglia i Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej są używane jako synonimy.

Anglia ma wiele twarzy. To kraj tradycji, monarchii, herbatki o piątej po południu, londyńskiego metra oraz wyjątkowej pogody, to ostoja europejskiego konserwatyzmu i źródło awangardowych trendów. Anglia to wyspa dobrobytu oraz kultywowania tradycji ale także niesamowitej mieszanki kulturowej. To w końcu mekka polskiej emigracji zarobkowej. To kraj Szekspira oraz Davida Beckhama, Beatlesów i Sex Pistols, piłki nożnej, regat wioślarskich i królewskiego polo. Wszystkim przybywającym do Anglii turystom wyspa ofiarowuje całe bogactwo doznań oraz niezapomnianych wrażeń. Każdy tu znajdzie coś dla siebie - pulsujące nieustającym życiem metropolie, prehistoryczne zabytki i bezkresne, smagane wiatrem i deszczem krajobrazy.

Anglia to przede wszystkim Londyn – nieustannie rozwijający się ośrodek, drugie co do wielkości miasto europy i obowiązkowy punkt zwiedzania każdego turysty. Londyn to serce Zjednoczonego Królestwa - miejsce gdzie tworzy się współczesna historia kraju, polityka. To także ogromne centrum finansowe. To od niego warto zacząć zwiedzanie wysp i to on jest głównym celem tanich lotów.

Zmieniając kierunek warto przemieścić się do wnętrza południowo-wschodniej Anglii, wzdłuż przepięknej linii brzegowej aż do diecezji Canterbury – miejsce męczeńskiej śmierci Tomasza Becket'a. To najbogatsza część kraju z powodu jego rolniczego zaplecza i bliskości stolicy. Południowo-zachodnia Anglia to z kolei urwiste wrzosowiska Devona i skaliste wybrzeże Kornwalii. Zwiedzanie tego rejonu trzeba koniecznie rozpocząć od Salisbury, zdominowanego przez strzelistą, najwyższa w Wielkiej Brytanii iglicę katedry (123 m), gdzie czas odmierza najstarszy działający zegar w Europie (od 1386). To tutaj też stoją monumentalne i tajemnicze pomniki czasów neolitycznych – liczące ponad 3500 lat kamienne kręgi Stonehenge i Avebury.

Główną miejską atrakcją zachodniej Anglii jest drugie co wielkości miasto w kraju – Bristol – miasto portowe, stolicę regionu South-West, w którym odbywają się widowiskowe pokazy balonów. Ale nie można też ominąć rzymskich łaźni Bath i katedry w Exeter. W centrum kraju, podstawową atrakcją turystyczną jest jedno z najstarszym miast uniwersyteckich Oxford i Cambridge, a także miasto Shakespeare'a - Stratford nad rzeką Avon. Równie atrakcyjne dla podróżnika może być, często omijane a położone w malowniczej równinie hrabstwa East Anglia - Norwich.
Na północy Anglii królują duże miasta przemysłowe - Liverpool, Newcastle oraz Manchester. Słyną przede wszystkim ze swoich ekip sportowych i ekscytującego nocnego życia. Położone niedaleko York i Durham mają wspaniałe historyczne skarby ale ten rejon słynie przede wszystkim ze swojego unikalnego krajobrazu. Wyżyny Lake District i doliny Yorkshire'u są prawdziwym magnesem (zasłużenie) dla turystów.

Dziś lot do Anglii to żaden problem. To zasługa bardzo bogatej oferty tanich linii lotniczych, oferujących przeloty nie tylko na londyńskie lotniska ale niemal do wszystkich większych metropolii kraju. Równie łatwo podróżować samolotem po samej Anglii. Najwięksi przewoźnicy, którymi są Ryanair i easyJet mają bogatą ofertę lotów w głąb kraju.
W Anglli doskonale podróżuje się koleją. Pociągi kursują bardzo często i niemal do każdego zakątka kraju. Warto jednak pamiętać, że w okresach wzmożonego ruchu - np. w czasie Świąt Bożego Narodzenia, może być konieczna rezerwacja biletu z góry.
Ruch autobusowy jest równie szeroko rozpowszechniony. Jeżeli zarezerwujemy bilet wystarczająco wcześnie – co najmniej na miesiąc z góry, można podróżować do większości miejscowości z Londynu za jednego funta. Oczywiście autobusy są zawsze wolniejsze i mniej komfortowe od kolei czy samolotu ale też kosztują znacznie mniej.

---


tanie linie lotnicze




Artykuł pochodzi z serwisu http://artelis.pl/

Wyjazd za granicę Cz. II

Wyjeżdżam za granicą.. ale co dalej?

Autorem artykułu jest Bartek Koplin




Wiesz, że chcesz wyjechać za granicę do pracy ale nie wiesz co dalej? Sprawdź!

Pisaliśmy już o tym co trzeba wziąć pod uwagę przy podejmowaniu decyzji o wyjeżdzie do pracy za granicą. Czyli wszystkie za i przeciw, które możesz a wręcz musisz rozważyć zanim wyjedziesz. Kolejny artykuł prowadził nas do rozwiązania problemów z podjęciem decyzji gdzie i dlaczego chcemy jechać a przede wszystko co chcemy tam robić. Dziś zajmiemy się tym co zrobić albo czego nie robić po przyjeździe na miejsce.

Otóż często spotyka się wiadomości, że nasi rodacy pojechali za granicą głównie w ciemno i nie wiedzieli za co się zabrać i jak zorganizować sobie pobyt i żyie już tam na miejscu.
Takie problemy dosięgają zapewne większość Polaków wyjeżdżających do pracy za granicą. W końcu nie wszyscy mają "nagrane" mieszkanie, wyżywienie i pracę od pierwszego dnia pobytu.

Dokumenty
Jeśli chodzi o dokumenty to należy posiadać napewno własny dowód osobisty, prawo jazdy i paszport. Jeśli wcześniej pracodawca poinformował, że wymaga dodatkowe dokumenty to należy także je mieć przy sobie. Dobrym pomysłem jest zrobienie kilku kserokopii swoich dokumentów gdyż trzeba je będzie zostawić u proacodawcy lub pośrednika. NIGDY nie zostawiaj oryginałów swoich dokumentów. Ksero z wglądem do oryginału wystarczy. Staraj się też mieć zaświadczenia o ubezpieczeniu. Przydatne moga okazać się akty zawarcia związku małżeńskiego, akt urodzenia i inne tego typu dokumenty.

Mieszkanie
Nie płać z góry za wynajem mieszkania nie widząc wcześniej warunków jakie w nim panują. Często naciągacze pobieraja opłaty za mieszkania w fatalnym stanie, a stawki są porównywalne z tymi za normalne czyste i zadbane pomieszczenia mieszkalne. Staraj się mieszkać blisko swojej pracy. Zaoszczędzisz wtedy i czas i pieniądze na ewentualny dojazd.

Agencje pośrednictwa pracy
Korzystaj tylko ze sprawdzonych firm, które maja już swoja renomę i wyrobiona dorbą markę na rynku. Popytaj znajomych poszukaj na forach o firmach oferujących pracę w danym kraju. Takie informacje możesz znaleść na naszym forum w dziale Holandia i Anglia. Pytaj i szukaj. Dzięki temu dowiesz się od innych osób informacji, które mogą Ci się przydać.
Staraj się nie korzystać z super oferty znaleziojnej w gazecie lub słupie ogłoszeniowym gdzie podany jest tylko numr telefonu a firma o ile w ogóle istnieje nie posiada własnej stałej siedziby. To zazwyczaj są oszuści czekający na Twoje pieniądze. Zawsze żądaj od pośrednika informacji o pracodawcy. Pamiętaj przy tym, że polski pośrednik nie może Cię skierować do pośrednika zagranicznego.

Podstawową radą jest mieć oczy dookoła głowy a tą na karku. Czyli nie być naiwnym i pazernym na pieniadze bo to zazwyczaj kończy się płaczem i rozczarowaniem. Nie wszystko złoto co się świeci..

---



Artykuł pochodzi z serwisu http://artelis.pl/